شعر موزیک رضا یزدانی به نام کروکودیل

از این بالا که میبینم روی آبه
تمام نقشه هایی که با هم داشتیم
ما با هم زندگیمونو هدر دادیم
توو هر خاطره ای یه چیزی کم داشتیم
از این بالا که میبینم رکب خوردیم
کسی جز ما اسیر این دوراهی نیست
به جز راهی که ما تا آخرش رفتیم
تو دنیامون مسیر اشتباهی نیست
دارن از روی شهر رد میشن
مورچه هایی که حالا فیل شدن
حتی از مارمولک میترسیدن
اونایی که کروکدیل شدن
زندگی قصه ای غم انگیزه
یه جنین توی شیشه رو میزه
با خودم حرف تازه ای دارم
رویای بی اجازه ای دارم
مثل پرونده های مختومه
یه وجب خاک تا ابد رومه
عشق از ساعتم دقیق تره
زخمم از مرهمت عمیق تره
پشتتو خالی میکنه یه روز
اونی که از همه رفیق تره
عشق تنها دلیل مردن بود
کلت روی شقیقه ی من بود
اومدی قصه رو تموم کنی
اومدی اما وقت رفتن بود