شعر موزیک فریدون آسرایی به نام مرهم

سکوتت پر از حرفه اما صدات هنوزم توی گوش این مردمه
حضورت یه جوری صدا کرده که سکوتت توی این هیایو گمه
فقط با جلال و شکوه صدات میشه به مقامی که باید رسید
تو دنیایی که هیچی دیدن نداشت میشد دیدنی هارو پیش تو دید

کسی میشه اسطوره مردمش که دنیاشو پای هنر باخته
کسی که یه عمره با رنگ صداش تو ذهن همه خاطره ساخته
نیاد روزگاری که این روزگار غرور هنرمندشو بشکنه
اگه بشکنه بغض این پنجره زمین و زمانو بهم میزنه
تکست آهنگ مرهم از فریدون آسرایی

اگه هرچی دار و ندار منه بریزم به پای تو بازم کمه
چی جز عمری که پای ما ریختی واسه زخمای مردمش مرهمه
سکوتت پر از حرفه اما صدات هنوزم توی گوش این مردمه
حضورت یه جوری صدا کرده که سکوتت توی این هیایو گمه

کسی میشه اسطوره مردمش که دنیاشو پای هنر باخته
کسی که یه عمره با رنگ صداش تو ذهن همه خاطره ساخته
نیاد روزگاری که این روزگار غرور هنرمندشو بشکنه
اگه بشکنه بغض این پنجره زمین و زمانو بهم میزنه

اگه هرچی دار و ندار منه بریزم به پای تو بازم کمه
چی جز عمری که پای ما ریختی واسه زخمای مردمش مرهمه
سکوتت پر از حرفه اما صدات هنوزم توی گوش این مردمه
حضورت یه جوری صدا کرده که سکوتت توی این هیایو گمه